Το Ανυπότακτο Αγρίνιο για το Πολυτεχνείο
Αλίμονο
Αλίμονο σε κείνες τις δημοκρατικές κοινωνίες, που αναθέτουν στους εκπροσώπους τους να στοιβάζουν λουλούδια και στεφάνια πάνω στα μνημεία των εξεγέρσεών τους, σκεπάζοντάς τα με τη σκόνη παράφορων επετείων.
Αλίμονο σε κείνες τις δημοκρατικές κοινωνίες, που επιτρέπουν στους νόμιμα εκλεγμένους «θ(δ)εσμοφύλακες» τους να νομοθετούν «καλάθια της φτώχειας», κατάργηση δικαιωμάτων και εικονικές διαδικασίες έκφρασης, αγκιστρωμένων ανθρώπων στην αγωνία της επιβίωσης, μόνο.
Αλίμονο σε κείνες τις δημοκρατικές κοινωνίες,
«ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας “δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό”».
Κανένα «Πολυτεχνείο» δεν οραματίστηκε την εθιμοτυπική δυστοπία της επετείου του.
Ανυπότακτο Αγρίνιο