Τάσος Σχίζας: Ο Θερμιώτης πού άγγιξε την κορυφή με την Εθνική πόλο

Η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών είναι καταρρακωμένη έπειτα από μια υπέρβαση, έπειτα από τον πρώτο της τελικό σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και το πρώτο της αργυρό μετάλλιο. Προπονητές και αθλητές ανέβηκαν ένα σκαλί ακόμα πιο ψηλά και είναι σκασμένοι. Δικαιολογημένα. Η ήττα ενοχλεί πάντα, πολύ περισσότερο όταν έχεις αγγίξει το χρυσό μετάλλιο, όταν το έχεις πιστέψει και ξέρεις ότι το αξίζεις τουλάχιστον όσο και ο αντίπαλός σου.

Μέχρι τώρα, η “γαλανόλευκη” είχε τρία χάλκινα μετάλλια σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Σήμερα, βρέθηκε μια θέση πιο ψηλά. Στα χάλκινα πανηγύριζε για τη νίκη της στο μικρό τελικό και τώρα λυπάται για την ήττα της στον τελικό κι ας έχει μεγαλύτερη βαρύτητα το αργυρό μετάλλιο, από αυτό της τρίτης θέσης

.ΣΧΙΖΑΣ : ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ | NewsNowgr.com

Μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας ανήκει καί σε ένα δικό μας παιδί τον βοηθό προπονητή Τάσο Σχίζα με καταγωγή από την Ανάληψη Θέρμου. Ο Τάσος Σχίζας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 με καταγωγή από την Ανάληψη Τριχωνίδας και έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο της υδατοσφαίρισης στον Ποσειδώνα Ιλισίων, όπου χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους «λαμπρούς εφήβους» του ελληνικού πόλο. Ο Τάσος Σχίζας (18 Φεβρουαρίου 1977, Αθήνα) είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής υδατοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως αμυντικός. Μετά το τέλος της καριέρας του το 2014,[1] ασχολήθηκε με την προπονητική. Από τις 30 Μαΐου 2022 είναι συνεργάτης του Θοδωρή Βλάχου στην Εθνική Ελλάδας Ανδρών,[2] που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου του 2022 στη Βουδαπέστη. Ο Τάσος Σχίζας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 με καταγωγή από την Ανάληψη Τριχωνίδας[3] και έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο της υδατοσφαίρισης στον Ποσειδώνα Ιλισίων, όπου χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους «λαμπρούς εφήβους» του ελληνικού πόλο.[4] Στον Ποσειδώνα παρέμεινε μέχρι το 1996, οπότε μεταπήδησε στον Εθνικό Πειραιώς, με το σκουφάκι του οποίου κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 2000, σε έναν συγκλονιστικό τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό (11-11 κανονικός αγώνας, 1-0 στην παράταση).
Το Καλοκαίρι του 2002, ο Τάσος Σχίζας μεταπήδησε χωρίς να αλλάξει πόλη στην «ομάδα «της καρδιάς του», όπως δήλωνε ο ίδιος.[5] Στον Ολυμπιακό Πειραιώς έκανε μια σπουδαία καριέρα, κατέστη ο αμυντικός βράχος των ερυθρόλευκων για τα επόμενα 12 χρόνια και υπήρξε ο αρχηγός του Ολυμπιακού από το 2011 έως το 2014, έτος που αποφάσισε να κρεμάσει το σκουφάκι με το Νο 12.[6] Ο Τάσος Σχίζας διακρίθηκε όχι μόνο για την εργατικότητα και τη μαχητικότητα του αλλά και για τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Ως “παλιοσειρά” υπήρξε ο εμψυχωτής των νεαρών πολιστών της ομάδας και ήταν πάντα πρόθυμος να συμμετέχει όποτε καλείτο σε διάφορες εκδηλώσεις για τη διάδοση του αθλήματος.[7] [3]
Χαρακτηριστικό της μαχητικότητάς του υπήρξε η συμβολή του στους τελικούς του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου της περιόδου 2012-13, όπου η απόδοση και τα δικά του γκολ συνέβαλαν αποφασιστικά στην κατάκτηση του νταμπλ από τους ερυθρόλευκους και την επάνοδο του Ολυμπιακού στους τίτλους, ύστερα από την απώλεια των σκήπτρων την προηγηθείσα περίοδο.
Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε τα πάντα. Η αρχή έγινε με το Σούπερ Καπ Ευρώπης που κατέκτησαν οι ερυθρόλευκοι ως Πρωταθλητές Ευρώπης, τον Δεκέμβριο του 2002 στη Βουδαπέστη απέναντι στην οικοδέσποινα Βάσας. Σημαντική ευρωπαϊκή επιτυχία επίσης υπήρξε η συμμετοχή του στο Φάιναλ-4 του 2007 στο Μιλάνο και στην 4η θέση του Ολυμπιακού εκείνης της περιόδου.
Στις εγχώριες διοργανώσεις, το Κύπελλο που κατέκτησε με τον Εθνικό ακολούθησαν άλλα 10 με τον Ολυμπιακό, καθώς και 10 Πρωταθλήματα Ελλάδος, από τα οποία τα 9 (2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014) υπήρξαν ταυτόχρονα και νταμπλ. Αποχώρησε από την ενεργό δράση το Καλοκαίρι του 2014 μετά από ένα ακόμα νταμπλ της ομάδας του σε ηλικία 37 ετών,[8] και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς της ελληνικής υδατοσφαίρισης.
Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από νεαρή ηλικία ο Τάσος Σχίζας συμμετείχε στις Εθνικές ομάδες υδατοσφαίρισης. Ήταν ο νεότερος σε ηλικία παίκτης της ομάδας που κατέκτησε το Ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στη Δουνκέρκη στις 30 Ιουλίου του 1995. Το μετάλλιο εκείνο ήταν το πρώτο για την Ελλάδα σε αντίστοιχη διοργάνωση, και απετέλεσε την αρχή για τις επιτυχίες των Εθνικών ομάδων Υδατοσφαίρισης που θα ακολουθούσαν σε όλα τα επίπεδα σε άνδρες και γυναίκες. Από την ομάδα εκείνη που σύντομα ονομάστηκε «Η γενιά της Δουνκέρκης»[9] οκτώ πολίστες, που πολύ αργότερα τους αποδόθηκε το προσωνύμιο «Ο σύνδεσμος των 8» (ανάμεσά τους και ο Σχίζας)[10] στελέχωσαν επί χρόνια την Εθνική Ανδρών με καθοριστικό ρόλο στα χάλκινα μετάλλια των παγκοσμίων διοργανώσεων και στην 4η θέση των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Εξίσου σημαντική επιτυχία ήταν και το Χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε δύο χρόνια αργότερα πάλι με την Εθνική Εφήβων στο αντίστοιχο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αβάνας του 1997.[11]
Φυσικό επακόλουθο των εμφανίσεων του Τάσου Σχίζα με την Εθνική Εφήβων ήταν η κλήση του στην Εθνική Ανδρών, με την οποία πραγματοποίησε δεκάδες συμμετοχές. Ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε την 4η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, που ήταν η μεγαλύτερη μέχρι τότε επιτυχία της ελληνικής ανδρικής υδατοσφαίρισης. Την επόμενη χρόνια ήταν το δικό του γκολ με το οποίο η Εθνική ισοφάρισε την Κροατία 50΄΄ πριν το τέλος της παράτασης και πριν ο Γιώργος Αφρουδάκης χαρίσει, 10΄΄ πριν το τέλος με εκείνο το απίστευτο γκολ, στην ομάδα του Σάντρο Καμπάνια το Χάλκινο μετάλλιο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου του 2005, στο Μόντρεαλ.[12]
Πριν από τα εκείνο το χάλκινο μετάλλιο συμμετείχε στην ομάδα που κατέκτησε την 6η και 4η θέση στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Υγρού Στίβου το 2001 και το 2003 στη Φουκουόκα και στη Βαρκελώνη αντίστοιχα. αλλά και στην 5η θέση της Εθνικής Ελλάδος στο Παγκόσμιο κύπελλο υδατοσφαίρισης του Βελιγραδίου το 2002.
Ο Τάσος Σχίζας συνέχισε να αποτελεί μέλος της γαλανόλευκης και ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε την 7η θέση στο Παγκόσμιο κύπελλο υδατοσφαίρισης της Βουδαπέστης το 2006. Αποχώρησε από την Εθνική ομάδα, μετά από μια πλούσια καριέρα το 2008, μετά την 7η θέση της Ελλάδας στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου.
Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περίοδος 2016-17 βρίσκει τον Τάσο Σχίζα προπονητή στις Ακαδημίες του Νηρέα Γέρακα,[13] στις οποίες θα παραμείνει μέχρι τον Ιούλιο του 2019, οπότε μετά από την επιτυχημένη παρουσία του σ’ αυτές[14] προωθείται στην ανδρική ομάδα του συλλόγου.[15] Τον Ιούλιο του 2021 αναλαμβάνει την ανδρική ομάδα του Ηλυσακού[16] και ταυτόχρονα διατελεί βοηθός προπονητή στις Εθνικές ομάδες Νέων Ανδρών Κ19 και Νέων Κ18, με πρώτο προπονητή τον Ηλία Μαχαίρα.[17] Ένα χρόνο αργότερα, στις 30 Μαΐου του 2022 καλείται από την ΚΟΕ να αναλάβει βοηθός του Θοδωρή Βλάχου στην Εθνική Ελλάδας ανδρών[18] και συμμετέχει ενεργά στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου της Βουδαπέστης το 2022.
Διεθνείς Τίτλοι – Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ολυμπιακοί Αγώνες
• 4η θέση: Ολυμπιακοί Αγώνες 2004, (Αθήνα)
• 7η θέση: Ολυμπιακοί Αγώνες 2008, (Πεκίνο)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου
• 3η θεση: 2005 (Μόντρεαλ)
• 4η θέση: 2003 (Βαρκελώνη)
• 6η θέση: 2001 (Φουκουόκα)
Παγκόσμιο κύπελλο υδατοσφαίρισης
• 5η θέση: 2002 (Βελιγράδι)
• 7η θέση: 2006 (Βουδαπέστη)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων
• 2η θεση: 1995 (Δουνκέρκη)
• 3η θεση: 1997 (Αβάνα)
Συλλογικοί Τίτλοι – Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διεθνείς διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σούπερ Καπ Ευρώπης
• 2002 (Ολυμπιακός Πειραιώς))
Εθνικά Πρωταθλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
10 Πρωταθλήματα Ελλάδας
• 2002-03, 2003-04, 2004-05, 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2012-13, 2013-14 (Ολυμπιακός Πειραιώς)
Εθνικά Κύπελλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
11 Κύπελλα Ελλάδας
• 2000 (Εθνικός Πειραιώς)
• 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014 (Ολυμπιακός Πειραιώς)
Τίτλοι ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου
• 3η θεση: 2022 (Βουδαπέστη ― βοηθός προπονητή)

e-nafpaktia.gr

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News