Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου στην Αγία Τριάδα Αγρινίου
Τὸν Ἱερό Ναό Ἁγίας Τριάδος Ἀγρινίου ἐπισκέφθηκε τὴν Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2022 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου καὶ Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κ. Ἱερόθεος, ὅπου χοροστάτησε στὴν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καὶ προεξῆρχε στὴν ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Μὲ τὸν Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ὁ ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος Τριάντης, προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ καὶ Αρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἀγρινίου, ὁ ἀρχιμανδρίτης Μακάριος Ἀντωνόπουλος, οἱ πρωτοπρεσβύτεροι Γεώργιος Τριανταφυλλάκης καὶ Κωνσταντῖνος Σουλιώτης καὶ οἱ διάκονοι π. Παΐσιος Παρασκευᾶς καὶ π. Μιχαήλ Βραχᾶς.
Τὸ ἱερό ἀναλόγιο διακόνησαν θαυμάσια ὁ μουσικολογιώτατος κ. Ἀπόστολος Παπαδόπουλος, πρωτοψάλτης τοῦ Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἀθηνῶν, μαζί μὲ τοὺς ἱεροψάλτες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ὁ Σεβασμιώτατος στὸ κήρυγμά του ἀνέλυσε τὴν πρώτη ἐρώτηση τοῦ νέου, ὅπως τὴν περιέγραφε τὸ σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω, ἵνα ἔχω ζωήν αἰώνιον;».
Εἶπε ὅτι ἀνεξάρτητα ἀπό τὸ ἀποτέλεσμα, τὸ σημαντικό εἶναι, ὅτι ὁ νέος αὐτός πίστευε στὴν αιώνιο ζωή καὶ ἤθελε νὰ μάθει τὸν τρόπο νὰ τὴν ἀποκτήσει. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀπό τὴ δημιουργία του εἶναι αἰώνιος καὶ θέλει νὰ ζήσει στὴν αἰωνιότητα.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀναφωνεῖ: «Τί τό καινόν τοῦτο περί ἐμέ μυστήριον; Μικρός εἰμί καί μέγας, ταπεινός καί ὑψηλός, θνητός καί ἀθάνατος, ἐπίγειος καί οὐράνιος».
Κατά τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν δημιουργία του ἔχει τὸ «εἶναι» καὶ τὸ «ἀεί εἶναι»∙ ἡ διαφορά εἶναι στὸ «εὖ» καὶ τὸ «φεῦ», δηλαδή τὸ «ἀεί εὖ εἶναι» καὶ τὸ «ἀεί φεῦ εἶναι». Ἔτσι, ὁ καθένας ἀπό τὴν δημιουργία του εἶναι κατά χάριν αἰώνιος, ἀλλά διαφέρει ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο θὰ ζήσει αἰώνια. Αὐτή εἶναι ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας.
Συνέχισε, ὄτι δυστυχῶς, σήμερα, οἱ ἄνθρωποι δὲν πιστεύουν στὴν αἰώνια ζωή. Ἄλλοι πιστεύουν ὅτι θὰ ζήσουν αἰώνια ἐπάνω στὴν γῆ, σὰν νὰ μὴν ὑπάρχει θάνατος καὶ ἄλλοι πιστεύουν ὅτι μὲ τὸν θάνατο πορεύονται στὴν ἀνυπαρξία, στὸ «μηδέν».
Εἶπε, ὅτι καὶ στὴν χριστιανική μας κοινωνία ἐπικρατεῖ ἡ φιλοσοφία τοῦ Επικούρου. Σύμφωνα μὲ αὐτήν ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὑλική, ἀποτελεῖται ἀπό ἄτομα. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει διαλύονται τὰ ἄτομα καὶ ἡ ψυχή χάνει τὴν σύνθεση της.
Ἐπίσης ἔλεγε ὁ Ἐπίκουρος ὅτι οἱ Θεοί δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τοὺς ἀνθρώπους, ἐπειδή θέλουν τὴν ἀταραξία τους γιὰ αὐτό οὔτε τοὺς ἐπιβραβεύουν, οὔτε τοὺς τιμωροῦν καὶ γιὰ αὐτό τὸ πᾶν εἶναι ἡ ἠδονή.
Ὁπότε «ἄφοβον ὁ Θεός» καὶ «ἀνύποπτον ὁ θάνατος», δηλαδή δὲν προκαλεῖ ἀνησυχία καὶ ἑπομένως «φάγωμεν, πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν».
Δυστυχῶς, αὐτή ἡ ἐπικούρεια φιλοσοφία κυριαρχεῖ σήμερα στὴν κοινωνία μας.
Κατέληξε ὅτι πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ τὸ ἐρώτημα τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ ἡ σύνδεση μὲ τὸν Χριστό, γιατί ἔτσι καὶ ἡ παρούσα ζωή θὰ ἔχει νόημα.
Κατά τὴν ἀπόλυση τῆς Θείας Λειτουργίας, καὶ ἀφοῦ τέλεσε τὸ μνημόσυνο εὐσεβοῦς ἐνορίτισσας, ὁ Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής εὐχαρίστησε τὸν πρωτοψάλτη τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἀναφέρθηκε σὲ γεγονότα ἀπό τὶς ἡμέρες ποὺ ὑπηρετοῦσε στὴν Ἱερά Αρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καὶ ἱερουργοῦσε στὸν Καθεδρικό Ναό, μὲ πρωτοψάλτη, τότε, τὸν ἀείμνηστο Σπυρίδωνα Περιστέρη.