Επάγγελμα Υλοτόμος: Μια ζωή στα βουνά-Ένας δρόμος με κόπο, κίνδυνο και θυσίες

Υλοτόμοι: Οι Άνθρωποι της Σκιάς – Μια Ζωή στα Βουνά, Ένας Θάνατος στη Σιωπή

Σε μια εποχή που τα περισσότερα επαγγέλματα γίνονται όλο και πιο «καθαρά», πίσω από οθόνες και air-condition, υπάρχει ακόμα ένα επάγγελμα που ακροβατεί καθημερινά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Είναι αυτό του υλοτόμου. Του ανθρώπου που κάθε μέρα σηκώνει στην πλάτη του το βουνό – κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ο θάνατος ενός 54χρονου υλοτόμου, πριν λίγες ημέρες στα βουνά της Ευρυτανίας, ήρθε να υπενθυμίσει με τον πιο σκληρό τρόπο πόσο αμείλικτο μπορεί να γίνει αυτό το επάγγελμα.

Η τραγωδία στην Ευρυτανία

Το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε σε δύσβατη ορεινή περιοχή του δήμου Αγράφων. Ο 54χρονος βρισκόταν σε δασική εργασία, κόβοντας ξυλεία, όταν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες καταπλακώθηκε από τεράστιο κορμό. Παρά τις προσπάθειες συναδέλφων του να τον βοηθήσουν, η πρόσβαση στο σημείο ήταν σχεδόν αδύνατη, ενώ το ασθενοφόρο έφτασε με μεγάλη καθυστέρηση λόγω του δύσκολου ανάγλυφου.

Ο άνδρας ανασύρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Άφησε πίσω του οικογένεια, φίλους και μια τοπική κοινωνία βυθισμένη στο πένθος — μα και στην οργή.

Ένας κλάδος στο περιθώριο

Το επάγγελμα του υλοτόμου παραμένει ένα από τα πιο επικίνδυνα στον κόσμο, με δεκάδες θανατηφόρα περιστατικά κάθε χρόνο — και την Ευρυτανία να μετρά πολλούς νεκρούς τα τελευταία χρόνια. Οι συνθήκες εργασίας είναι συχνά πρωτόγονες, με ελάχιστη κρατική εποπτεία, μηδενική τεχνολογική υποστήριξη και ανεπαρκή εκπαίδευση για τους κινδύνους που ενέχει το κάθε δέντρο, το κάθε κόψιμο, η κάθε λάθος στιγμή.

Και όμως, η φωνή αυτών των ανθρώπων σπανίως ακούγεται.

Ηρωισμός χωρίς δάφνες

Ο υλοτόμος δεν είναι απλά ένας εργάτης του δάσους. Είναι φύλακας της παράδοσης, της ορεινής ζωής, της αυτάρκειας. Είναι αυτός που φέρνει τη ζεστασιά στα σπίτια τον χειμώνα, που ανοίγει δρόμους μέσα στα βουνά, που γνωρίζει τη φύση καλύτερα απ’ όλους. Και είναι αυτός που, όταν πεθαίνει στη δουλειά του, δεν γίνεται πρώτη είδηση — γίνεται απλά άλλη μια γραμμή σε αστυνομική αναφορά.

Τι μένει να γίνει

Η τραγωδία στην Ευρυτανία δεν πρέπει να ξεχαστεί σαν μια ακόμη «ατυχία». Οφείλει να γίνει καμπανάκι: για καλύτερη εκπαίδευση, για αυστηρότερους ελέγχους ασφαλείας, για ανανέωση εξοπλισμού, για ουσιαστική μέριμνα από το κράτος και τις δασικές υπηρεσίες.

Ο υλοτόμος δεν ζητάει δόξα. Ζητάει να μπορεί να επιστρέφει σπίτι του το απόγευμα.

vimapoliti.gr

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News