Δύσκολες ώρες για τη Ρίκα Διαλυνά

Δύσκολες ώρες για τη Ρίκα Διαλυνά, η οποία είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα στο σπίτι της στο Ηράκλειο της Κρήτης, τις ημέρες του Πάσχα.

Ακινητοποιημένη εδώ και είκοσι ημέρες, η αγαπημένη ηθοποιός δίνει μία από τις σκληρότερες μάχες της ζωής της, με τους γιατρούς να της έχουν τοποθετήσει νάρθηκα από τον λαιμό μέχρι και τη λεκάνη του σώματός της. Η Ρίκα Διαλυνά είναι σε πλήρη ακινησία και παρά τους αφόρητους πόνους, υπομένει σιωπηλά το αναπάντεχο μαρτύριό της.

“Έπεσα σαν σανίδα. Άκαμπτη, χωρίς να λυγίσει ούτε χέρι ούτε πόδι. Ένα πράγμα πρωτοφανές. Πρωτόγνωρο στα χρονικά είπαν οι γιατροί. Δεν κατάλαβα τι συνέβη. Το μόνο που κατάλαβα είναι ότι δεν μπορούσα να κουνηθώ και πονούσα φρικτά. Φοβήθηκα ότι θα πεθάνω.

Η κόρη μου, η Ντέμη, τα έχασε. Κάλεσε αμέσως ασθενοφόρο. Με μετέφεραν επειγόντως στο νοσοκομείο του Ηρακλείου, στην ορθοπεδική κλινική, όπου και παρέμεινα για δύο ημέρες. Ήταν δύο μερόνυχτα με φρικτούς πόνους! Βασανιστήριο! Οι ακτινογραφίες έδειξαν ότι μέρος της σπονδυλικής μου στήλης κόπηκε στα δύο. Από καθαρή τύχη και για ελάχιστα χιλιοστά δεν κόπηκε ο νωτιαίος μυελός και να μείνω για πάντα ανάπηρη. Με έβαλαν αμέσως μέσα στα σίδερα, όπου και παραμένω για άλλες είκοσι ημέρες. Στη συνέχεια θα υποβληθώ σε νέο ακτινολογικό έλεγχο, για να δουν οι γιατροί εάν τελικά τα κατάγματα που συνέτριψαν τη σπονδυλική μου στήλη έχουν δέσει.

Ήταν απόγευμα και συζητούσα με την κόρη μου. Δεν ζαλίστηκα, δεν ένιωσα αδιαθεσία, ούτε λύγισαν τα γόνατά μου. Έπεσα προς τα πίσω, σωριάστηκα στο πάτωμα, με έναν φοβερό γδούπο. Η Ντέμη, που ήταν δίπλα μου, τρόμαξε, άρχισε να τρέμει σαν το φύλλο.

Δεν περίμενα ποτέ να υποστώ τέτοιο μαρτύριο. Στα καλά καθούμενα. Αυτό δεν είναι ατύχημα. Είναι κακό μάτι και μάλιστα πολύ κακό μάτι. Και απορώ με αυτό, γιατί εγώ δεν είμαι μία γυναίκα που προκαλεί. Έχω μετακομίσει πλέον μόνιμα στο Ηράκλειο, έχω μόνα δυο τρεις φίλες, με τις οποίες κάνουμε παρέα και έχω αποκοπεί από την κοινωνική ζωή. Γιατί να με ζηλεύουν και να με φθονούν; Δεν μπορώ να το καταλάβω! Ωστόσο είμαι αισιόδοξη! Μένω πλέον στον επάνω όροφο από το δικό μου σπίτι, στο σπίτι της κόρης μου. Με φροντίζει και με περιποιείται. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα αυτή τη φροντίδα! Το δύσκολο είναι όμως ότι δεν είχα συνηθίσει ποτέ να μείνω ακίνητη! Ο Θεός να βάλει το χέρι του” εξομολογήθηκε στην εφημερίδα η Ρίκα Διαλυνά.

ant1news.gr

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News