Εμπορική Συλλογική Κίνηση: Ανοιχτή επιστολή προς τους εμπόρους και την κοινωνία.

Ο λαός πριν 4 περίπου χρόνια, έδωσε εντολή με την ψήφο του στη σημερινή Κυβέρνηση να
τον εκπροσωπεί.
Την εμπιστεύτηκε για να προασπίζεται τα δικαιώματά του και να τον προστατεύει.
Της έδωσε τη δυνατότητα να νομοθετεί, αλλά τούτο να το πράττει προς όφελος των
πολλών.
Η σημερινή όμως πλειοψηφία στη Βουλή, ουκ ολίγες φορές μιλάει, συμπεριφέρεται,
νομοθετεί λες και πρώτος στόχος της είναι η πλήρης διατάραξη της κοινωνικής συνοχής.
Λες και επιθυμεί διακαώς τη δημιουργία ενός χάους που θα διαλύσει ολοκληρωτικά τη
δομή της ελληνικής κοινωνίας όπως αυτή έχει μέχρι σήμερα, χωρίς να λογαριάζει το
κόστος.
Δε διστάζει μάλιστα να κατακρεουργεί τα θέλω των πολλών για να επιβάλλει τα θέλω των
λίγων.
Όπως ακριβώς έπραξε και αργά το βράδυ στις 30 του Μάρτη.
Τι ακριβώς έκανε και που αποσκοπούσε με το πολυνομοσχέδιο που πέρασε αυτό το βράδυ;
Με δεδομένο πλέον ότι στις 21 Μαΐου θα γίνουν οι εκλογές, τι ακριβώς την πίεσε τόσο
πολύ ώστε να απελευθερώσει δια νόμου το ήδη ξεχειλωμένο ωράριο των εμπορικών
επιχειρήσεων, λίγες μόνο εβδομάδες πριν κλείσει η Βουλή;
Τι και ποιος ήταν αυτός που την ώθησε να νομοθετήσει τη δυνατότητα λειτουργίας των
εμπορικών καταστημάτων στη χώρα μας 24 ώρες το 24ωρο όλο το χρόνο (πλην 11 μόνο
ημερών που αναγνωρίζει ακόμη ως υποχρεωτικές αργίες);
Μπορεί κάποιος αρμόδιος υπεύθυνα να απαντήσει:
– Ποια ένωση καταναλωτών και πότε το αιτήθηκε;
– Ποιος υπάλληλος, ποιο σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων και πότε ενημέρωσε ότι
έχει ανάγκη μια τέτοια «ευκολία»;
– Ποια μάνα, ποιος πατέρας και πότε ζήτησε να παρατάει τα παιδιά του νυχτιάτικα
για να πηγαίνει στο μαγαζί του νυχθημερόν;
– Ποιος έμπορος, ποιος εμπορικός σύλλογος και πότε το απαίτησε;
– Ποιος Δήμαρχος ποιας πόλης ένιωσε την ανάγκη να αποφασίζει αυτός για ανοιχτά
εμπορικά καταστήματα 24 ώρες το 24ωρο;
– Στη Μύκονο και στη Σαντορίνη για παράδειγμα που ακούγεται ότι θα αγκαλιάσουν
μια τέτοια απόφαση, ποιοι δραστηριοποιούνται;
– Ποιον εξυπηρετεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο και ποια συμφέροντα;
– Όταν μπαίνει στο ζύγι από τη μια μεριά το συμφέρον των πολλών και από την άλλη
το συμφέρον των λίγων, προς τα που πρέπει να γέρνει η πλάστιγγα
– Είναι ανάπτυξη ο εργασιακός μεσαίωνας;
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ούτε περιμένουμε να γίνουμε σοφότεροι. Την ειλικρινή απάντηση
την ξέρουμε ήδη.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι η συγκεκριμένη τροπολογία είναι:

– Μια συνειδητή επιλογή της πλειοψηφίας της Βουλής, που αποδεικνύει την
ολοκληρωτική της υποταγή στις πολυεθνικές, στις αλυσίδες, στο Κεφάλαιο.
– Ένα ακόμα βάναυσο χτύπημα στη μικρή επιχειρηματικότητα και τα εργασιακά
δικαιώματα των εμποροϋπαλλήλων.
– Ο βιασμός της κοινωνικής υπόστασης του αυτοαπασχολούμενου και του
εμποροϋπαλλήλου.
– Καθρέφτης της αδίστακτης εφαρμοζόμενης σήμερα πολιτικής.
– Η περίτρανη απόδειξη ότι τα μικρομάγαζα ενοχλούν τη σημερινή Κυβέρνηση και γι’
αυτό παλεύει λυσσαλέα να τα ενταφιάσει.
– Είναι η ομολογία της, για το ποια συμφέροντα και ποιους εξυπηρετεί.
Και για αυτό δεν είχε καιρό για χάσιμο. Έτρεξε να το πετύχει πριν κλείσει η Βουλή για τις
εκλογές.
Με την οριστική κατάλυση της Κυριακάτικης αργίας, με την ολοκληρωτική απελευθέρωση
του ωραρίου λειτουργίας, το μόνο που περιμένουμε πλέον από αυτή είναι να στείλει
στεφάνι στην κηδεία του μικροέμπορα.
ΝΤΡΟΠΗ. ΝΤΡΟΠΗ. ΝΤΡΟΠΗ.
Υ.Γ1: Ευτυχώς τουλάχιστον κράτησε ως μέρα αργίας επιπλέον και την Κυριακή των εκλογών.
Δεν μας στέρησε ακόμη τη δυνατότητα να ψηφίζουμε και να αποδοκιμάζουμε εμπράκτως.
Πολλά κουσούρια έχουν οι έμποροι, αλλά χαζοί δεν είναι.
Υ.Γ2: Οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές που κουνάνε ως λάβαρο εκσυγχρονισμού τη
δυνατότητα λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων «κάποιες Κυριακές» καλό θα ήταν
να ηρεμήσουν και να σωπάσουν. Να σκεφτούν σε τι συμπράττουν, ποιον εν τέλει
υπηρετούν με τη συμπεριφορά τους, και να σταματήσουν την όποια δράση συνδράμει στο
σκάψιμο του λάκκου για τον εμποράκο.

Εμπορική Συλλογική Κίνηση

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News