Η εορτή της Αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μητρόπολη Ναυπάκτου

Τήν 23η Αὐγούστου Ἀπόδοση τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγἰας Θεοτόκου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος τέλεσε τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ στήν Παλαιοπαναγιά Ναυπάκτου καί τήν ἑπομένη τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναὀ Ἁγίου Νικολάου Πλατάνου Ὀρεινῆς Ναυπακτίας

Ἐσπερινός ἑορτῆς στήν Παλαιοπαναγιά

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε ἕνα χωρίο τοῦ ἁγίου Μεθοδίου Ἐπισκόπου Ὀλύμπου πού ἀναφέρεται στήν Πανα­γία καί τήν ὀνομάζει «Ἔμψυχον θυσιαστήριον τοῦ ἄρτου τῆς ζωῆς».

Εἶπε ὅτι ἡ Παναγία, ὡς Μητέρα τοῦ Χριστοῦ εἶναι μεγάλο πρό­σω­πο στήν ἱστορία. Οἱ πολλές εἰκόνες καί παρομοιώσεις πού χρησι­μοποίησαν γι’ αὐτήν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ἱεροί ὑμνο­γράφοι δέν εἶναι ἀφηρημένες, ἀλλά ἐκφράζουν τό ἔργο της. Μεταξύ αὐτῶν εἶναι καί ἡ φράση αὐτή τοῦ ἁγίου Μεθοδίου Ὀλύ­μπου.

Ἡ εἰκόνα εἶναι ἑνός θυσιαστηρίου μιᾶς Ἁγίας Τραπέζης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ πάνω στήν ὁποία εἶναι τό Ἀρτοφόριο, ὅπου ὑπάρχει τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ὁ Ἄρτος τῆς ζωῆς.

Αὐτή ἡ εἰκόνα δέν μεταφέρεται ἁπλῶς στήν Παναγία, δέν εἶναι μεταφορά ἀλλά εἶναι κατά κυριολεξία, ἡ ζωντανή ἔκφρασή της. Ὁ Χριστός, ὅπως εἶπε ὁ Ἴδιος εἶναι ὁ ἄρτος: «Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μή πεινάσῃ», «ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ καταβάς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ» (Ἰω. στ΄, 34. 41). Καί ἡ Παναγία εἶναι τό ἔμψυχον θυσιαστήριον τοῦ ἄρτου τῆς ζωῆς. Τόν κράτησε ἐννέα μῆνες στήν κοιλία της καί ἐξακολουθεῖ νά τόν ἀγαπᾶ καί νά ἀγαπᾶται ἀπό τόν Χριστό.

Συνέχισε, ὅτι οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι εἴμαστε πεινασμένοι ἀπό τόν πραγματικό ἄρτο τῆς ζωῆς, πού εἶναι ὁ Χριστός, ἀνήκουμε στόν μακαρισμό «μακάριοι οἱ πεινῶντες καί διψῶντες τήν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοί χορτασθήσ­ον­ται» (Ματθ. ε΄, 6) καί ἡ Παναγία μπορεῖ νά ἱκανοποιήση τήν πείνα μας, ἀρκεῖ νά τῆς τό ζητήσουμε.

Κατέληξε ὅτι, δυστυχῶς, ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ὑποτιμοῦν καί ὑβρίζουν τήν Παναγία καί τόν Χριστό, μέ ἀποτέλεσμα νά παραμένουν αἰωνίως πεινα­σμένοι .

Μετά τήν ἀρτοκλασία, πού τελέσθηκε στό προαύλιο τοῦ Ναοῦ, ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε ὅλους γιά τήν παρουσία τους, τόν Ἐφημέριο καί τό περί αὐτόν Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο γιά τήν διοργάνωση τῆς πανυγήρεως καί γιά τήν ὅλη φροντίδα γιά τόν καλλωπισμό καί τήν λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, καί ὅλους τούς συντελεστές τῆς πανηγύρεως.

Μεταξύ τῶν ἐκκλησιασθέντων ἦταν ὁ Βουλευτής Αἰτωλοακαρνανίας κ. Δημήτρης Κωνσταντόπουλος καί ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας.

Θεία Λειτουργία στόν Πλάτανο

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τό χωρίο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ὅτι ἡ Παναγία εἶναι «ἡ φιλοτιμία τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως».

Φιλότιμος ἄνθρωπος κατά τά ἀρχαῖα Λεξικά εἶναι αὐτός πού ἀγαπᾶ τήν τιμή. Ἡ Παναγία προσέφερε μέ ταπείνωση τόν ἑαυτό της στόν Θεό καί ἔτσι τιμήθηκε ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἡ ὁποία εἶχε χωρι­σθῆ ἀπό τόν Θεό καί ζοῦσε σέ μιά ἀτιμία.

Συνέχισε ὅτι στήν σύγχρονη ἑλληνική γλώσσα φιλότιμος ἄν­θρω­πος θεωρεῖται ἐκεῖνος πού ἔχει ἀνδρεία, θάρρος, ἀνιδιοτέλεια, αὐταπάρνηση, ἀγάπη ἡ ὁποία ἐκφράζεται ὡς θυσία καί προσφορά, χω­ρίς νά ὑπολογίζει καί αὐτόν τόν θάνατο.

Ἔπειτα, ἀναφέρθηκε στό πῶς ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ὁμιλοῦσε γιά τό «φιλότιμο». Τό φιλότιμο εἶναι τό «εὐλαβικό ἀπόσταγμα τῆς καλωσύνης», εἶναι «ἡ εὐγνώμων ἀγάπη πού εἶναι ὅλο καλωσύνη καί ταπείνωση», ὁ φιλότιμος ἄνθρωπος ἔχει «ἀρχοντική ψυχή», «ἔχει εἰλικρίνεια καί δέν ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του».

Κατέληξε ὅτι, δυστυχῶς, σήμερα ἔλειψε τό φιλότιμο μέ αὐτήν τήν ἔννοια, γι’ αὐτό ἡ Παναγία πρέπει νά εἶναι πρότυπο πνευματικῆς φιλοτιμίας.

Ἐκκλησιάσθηκαν οἱ Βουλευτές Αἰτωλοακαρνανίας κ. Δημήτρης Κωνσταντόπουλος καί κ. Σπήλιος Λιβανός, ὁ Περιφερειάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, ὁ πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιος Πολύχρονος, καί πλῆθος Πλατανιωτῶν.

Μετά τήν θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος εἶχε τήν εὐκαιρία νά συζητήση, κάτω ἀπό τόν βαθύσκιο πλάτανο τοῦ Πλατάνου, μέ τούς Ἄρχοντες τοῦ τόπου καί μέ τούς ἄλλους Πλατανιῶτες διάφορα ἐκκλησιαστικά, κοινωνικά καί τοπικά θέματα.

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News