Η εορτή του Προφήτη Ηλία στο κάστρο της Ναυπάκτου
Ἡ Ναύπακτος ἑόρτασε τόν Προφήτη Ἠλία στό Κάστρο της, μιά ἑορτή πού συμπίπτει μέ τήν ἡμέρα χειροτονίας τοῦ Μητροπολίτου της κ. Ἱεροθέου εἰς Ἀρχιερέα. Ἐφέτος συμπληρώνονται 27 χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα τῆς χειροτονίας του σέ Μητροπολίτη.
Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τελέστηκε Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἱεροθέου, μέ τήν συμμετοχή τῶν Ἐφημερίων τῆς Ἐνορίας καί κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐνῶ ἔψαλαν οἱ Ἱεροψάλτες τῆς Ἐνορίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, στήν ὁποία ἀνήκει καί τό Ἐξωκκλήσι.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τά κεντρικά σημεῖα τῶν τριῶν ἀναγνωσμάτων ἀπό τό βιβλίο τῶν Βασιλειῶν πού διαβάστηκαν στόν Ἑσπερινό.
Τό πρῶτο ἀνάγνωσμα ἔχει κέντρο τό σπίτι τῆς χήρας στά Σάρεφθα τῆς Σιδωνίας. Ἡ Σιδωνία ἦταν φοινική πόλη ἀνάμεσα στό ὄρος τοῦ Λιβάνου καί τῆς Μεσογείου θαλάσσης, σέ μικρή ἀπόσταση ἀπό τήν Τύρο καί τήν Βηρυττό. Σέ περίοδο ἀνομβρίας καί πείνας, ὁ Προφήτης Ἠλίας φιλοξενήθηκε στό σπίτι αὐτό καί δέν ἔλειψε τό σιτάρι καί τό λάδι, καθώς ἐπίσης ἀνέστησε καί τόν υἱό της.
Τό δεύτερο ἀνάγνωσμα ἔχει ὡς κέντρο τό Καρμήλιο ὄρος στό Βόρειο Ἰσραήλ, βορείως τῆς Ναζαρέτ, ὅταν στήθηκαν δύο θυσιαστήρια, ἕνα γιά τόν «θεό Βάαλ» καί ἕνα γιά τόν ζωντανό Θεό, τόν Γιαχβέ. Τό πῦρ κατέβηκε στό θυσιαστήριο πού ἔστησε ὁ Προφήτης Ἠλίας καί ἔτσι ἀποδείχθηκε ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός.
Τό τρίτο ἀνάγνωσμα ἔχει ὡς κέντρο τόν Ἰορδάνη ποταμό στά ἀνατολικά τῆς Ἰεριχοῦς, κάνει λόγο γιά τήν διάβαση τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ καί τήν ἀνάληψη τοῦ Προφήτου Ἠλία στόν οὐρανό μέ θαυματουργικό τρόπο.
Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ὅτι ὑπάρχει στενή σχέση μεταξύ τῶν τριῶν αὐτῶν γεγονότων, γιατί φαίνεται ἡ πορεία τοῦ Χριστιανοῦ. Μέ τήν φιλοξενία καί τήν ἀγάπη καθαρίζεται ἡ καρδιά, ὕστερα μέ τό πῦρ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν καρδιά φωτίζεται ὁ νοῦς καί μέ τήν ἀνάληψη στούς οὐρανούς ὁ ἄνθρωπος βιώνει τήν ζῶσα ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ.
Κατέληξε λέγοντας ὅτι στήν ἐποχή μας πού παρατηρεῖται σέ ὅλη τήν ἐκκλησιαστική ζωή καί στά Μυστήρια νά ἐπικρατῆ ἡ ἐκκοσμίκευση πρέπει νά αὐξανόμαστε πνευματικά, νά μεταμορφωνόμαστε, νά βλέπουμε τήν ἐκκλησιαστική ζωή ὡς ἀναγέννηση, ὡς μεταμόρφωση, ὡς πορεία στήν κατά Θεόν ζωή, ἀπό τό κατ’ εἰκόνα στό καθ’ ὁμοίωση.
Στόν Ἑσπερινό παρέστησαν ὁ πρώην Ὑπουργός καί Βουλευτής κ. Σπήλιος Λιβανός, οἱ Βουλευτές Μάριος Σαλμᾶς καί Δημήτρης Κωσταντόπουλος, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, καί Ἀντιδήμαρχοι τοῦ Δήμου.
* * *
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τελέστηκε στό Παρεκκλήσιο Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Ἱερόθεο.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τήν φράση «Χαίροις ἐπίγειε ἄγγελε καί οὐράνιε ἄνθρωπε Ἠλία μεγαλώνυμε» (Δοξαστικό Ἑσπερινοῦ), καθώς καί τήν φράση ὁ «ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, ὁ νοῦς ὁ πύρινος, ὁ ἐπουράνιος ἄνθρωπος» (Στιχηρά προσόμοια).
Ἀνέφερε ὅτι ἀπό φυσικῆς πλευρᾶς ὑπάρχει διαφορά μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς. Ἄλλο ὁ οὐρανός καί ἄλλο ἡ γῆ, ἄλλο ὁ ἄνθρωπος καί ἄλλο ὁ ἄγγελος. Ὅμως, ὁ Προφήτης Ἠλίας ἕνωσε οὐρανό καί γῆ, ἄνθρωπο καί ἄγγελο. Βέβαια αὐτό ἔγινε κυριολεκτικά ἀπό τόν Χριστό, ἀλλά φαίνεται σέ ὅλους τούς ἁγίους ἐν Χριστῷ.
Στήν συνέχεια ἀνέπτυξε ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἀγαποῦν τά γήινα, εἶναι οἱ τά «ἐπίγεια φρονοῦντες» «ὧν ὁ Θεός ἡ κοιλία», πού ἀσχολοῦνται μέ τήν κατά κόσμον σοφία πού εἶναι «ἐπίγεια, ψυχική δαιμονιώδης». Καί ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἔχουν τό πολίτευμά τους στόν οὐρανό.
Ἔπειτα, ἀνέλυσε ἕνα ἐκπληκτικό χωρίο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅτι ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, δηλαδή ὁ Ἀδάμ ἦταν χοϊκός, ἐνῶ ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος εἶναι ἐξ οὐρανοῦ. Ὅπως, ὁ Ἀδάμ ἦταν χοϊκός ἔτσι καί ὅσοι εἶναι τοῦ Ἀδάμ εἶναι χοϊκοί. Καί ὅπως ὁ Χριστός εἶναι ἐπουράνιος, ἔτσι ἐπουράνιοι εἶναι καί ὅσοι εἶναι μαζί Του. Καί ὅπως φορέσαμε τήν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ μέ τήν σωματική γέννηση, ἔτσι νά φορέσουμε καί τήν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.
Κατέληξε ὅτι ἡ προβολή τοῦ Προφήτου Ἠλία ἀποβλέπει στό νά γίνουμε ἐπουράνιοι ἄνθρωποι, νά μή ἔχουμε τόν νοῦ μας στραμμένο στήν γῆ, ἀλλά στόν οὐρανό, νά εἴμαστε «οὐρανοδρόμοι», πού σημαίνει νά ἔχουμε κέντρο τῆς ζωῆς μας τόν Χριστό καί νά κάνουμε τό θέλημά Του, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησία.
Αὐτό πρέπει κυρίως νά τό ζοῦμε ἐμεῖς οἱ Κληρικοί, καί μάλιστα οἱ Ἐπίσκοποι, ὥστε ἔτσι νά διδάσκουμε τούς ἀνθρώπους, σέ μιά ἐποχή πού πολλά εἶναι ἐπίγεια, καί οἱ ἄνθρωποι προσκολλῶνται στά γήινα καί ξεχνοῦν τόν Θεό.
Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας, ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ναυπάκτου, π. Θωμᾶς Βαμβίνης εὐχήθηκε ἐκ μέρους Κλήρου καί λαοῦ κατάλληλα στόν Σεβασμιώτατο γιά τήν ἐπέτειο ἐκλογῆς του (19 Ἰουλίου) καί χειροτονίας του (20 Ἰουλίου) εἰς Ἐπίσκοπο καί Μητροπολίτη Ναυπάκτου, ἐνῶ ὁ λαός, μέ τό στόμα τοῦ ἱεροψάλτου Χρήστου Πολιτόπουλου ἔψαλε τό πολυχρόνιο τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Στό τέλος ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν Θεό γιά τήν δωρεά αὐτή, εὐχαρίστησε τούς γονεῖς του καί τούς πνευματικούς του πατέρας, μεταξύ τῶν ὁποίων συγκαταλέγονται ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανός καί ὁ ἅγιος Καλλλίνικος, Μητροπολίτης Ἐδέσσης, τούς τρεῖς Ἀρχιεπισκόπους, Σεραφείμ, Χριστόδουλο καί Ἱερώνυμο μέ τούς ὁποίους συνδέθηκε, τόν μακαριστό Μητροπολίτη πού προεξῆρχε τῆς Χειροτονίας του, κατ’ ἐντολή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ, Μητροπολίτη Ἰωαννίνων Θεόκλητο, τούς συνεργάτες του, μεταξύ τῶν ὁποίων εἶναι ὁ Μητροπολίτης Καστορίας Καλλίνικος, τούς μακαριστούς συνεργάτες του Ἀρχιμ. Ἀρσένιο Κομπούγια καί π. Ἀθανάσιο Λαουρδέκη, τά πνευματικά του παιδιά καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Ναυπάκτου.
Μετά τήν θεία Λειτουργία οἱ προσκυνητές ἀπήλαυσαν τό θαυμάσιο τοπίο τοῦ Κάστρου τῆς Ναυπάκτου μέ θέα τόν Κορινθιακό.