Παναγιώτης Κουρουμπλής: Δύο κάλπες με διαφορετικές ανησυχίες
Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δύο σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις. Η εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής και του προέδρου από τα μέλη και οι εκλογές της νεολαίας μας στα Πανεπιστήμια. Από αυτές τις αναμετρήσεις, οφείλουν να βγουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Για την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής και του προέδρου υπήρξε μια μεγάλη κινητοποίηση και από τα στελέχη μας και από τον πρόεδρο. Νομίζω ότι η νέα ΚΕ έχει μακρύ δρόμο μπροστά της για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες όλων των ψηφοφόρων μας. Θα ήθελα να δω μια Κεντρική Επιτροπή με έντονη και ενεργή παρουσία που θα αναπτύξει την πολιτική της παρέμβαση, κυρίως οργανώνοντας θεματικές συναντήσεις ώστε να μην έχει την τύχη των προηγούμενων ΚΕ ή της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται τώρα μπροστά σε μια τριπλή, νέα πρόκληση: πώς θα αξιοποιήσει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, τον παλμό του συνεδρίου, τον τριπλασιασμό των μελών του και τον νέο τρόπο εκλογής των μελών της ΚΕ. Η νέα ΚΕ με το νέο Πολιτικό Συμβούλιο και τον γραμματέα του κόμματος, θα κληθούν απνευστί να θεμελιώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στους κοινωνικούς θεσμούς κτλ.
Ο γραμματέας του κόμματος για να ανταπεξέλθει σε αυτές τις προτεραιότητες, θα πρέπει να οργώσει όλη την Ελλάδα να συναντήσει τοπικά θεσμικά πρόσωπα, να έρθει σε επαφή με προοδευτικούς ανένταχτους δημοκράτες και να ξεκινήσει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία νικηφόρων συμμαχικών ψηφοδελτίων για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε στελέχη μας σε όλους τους κοινωνικούς χώρους για να διεισδύσουμε στους κοινωνικούς θεσμούς, από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, μέχρι και τους αθλητικούς συλλόγους και να συμβάλλουν στους σχηματισμούς, όπου χρειάζεται, νέων ενιαίων συνδικαλιστικών παρατάξεων.
Το αρνητικό, από την άλλη, στα αποτελέσματα των εκλογών για την ΚΕ είναι η μειωμένη έως μηδαμινή παρουσία στην Κεντρική Επιτροπή, ατόμων από τον χώρο των ΑμεΑ, του συνδικαλισμού, της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας κτλ και αυτό θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Καλές οι ποσοστώσεις αλλά δεν θα πρέπει να είναι αναγκαία προϋπόθεση για να στηριχθούν κάποια άτομα και χώροι, αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, σύμφωνα με τις κοινωνικές ευαισθησίες της Αριστεράς. Διερωτώμαι για την περίπτωση τον ποσοστώσεων που αφορούν την πολιτική διεύρυνση στο κόμμα θέλουμε ένα κόμμα ομοσπονδιακό;
Στην περίπτωση των εκλογών στα πανεπιστήμια υπήρξε ναι μεν μια σημαντική για πρώτη φορά ήττα της νεολαίας της ΝΔ και αντίστοιχα αύξηση των ποσοστών της νεολαίας του ΚΚΕ, αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε μια σημαντική αύξηση στα ποσοστά της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με την αντίστοιχη παράταξη του στα Πανεπιστήμια, το Bloco.
Μακάρι τη ζέση που δείξαμε όλοι μας για τις εκλογές της Κεντρικής Επιτροπής να την δείχναμε για να στηρίξουμε τον αγώνα της νεολαίας μας, ίσως τότε τα αποτελέσματα να ήταν διαφορετικά. Οι εκλογές στα πανεπιστήμια, στα σωματεία, στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι το βαρόμετρό μας για την κοινωνική μας απεύθυνση. Τα πρωτοφανή αποτελέσματα στην εκλογή του προέδρου και την αύξηση των μελών είναι μια πρόκληση για όλους μας. Δεν πρέπει να απογοητευθεί αυτός ο νέος κόσμος που ήρθε μαζί μας, πρέπει να αξιοποιηθεί και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει και η σύγχρονη τεχνολογία, για να καταφέρουμε να τον διατηρήσουμε ενεργό. Σε όλες αυτές λοιπόν τις διαδικασίες θα πρέπει από εδώ και μπρος να ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις, αν θέλουμε να γίνουμε ένα κόμμα που οι ψήφοι του θα είναι αντίστοιχεςτης κοινωνικής του διείσδυσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να συνομιλήσει εκ νέου με την αποχή, τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του 2015 και τη νεολαία. Πρέπει να καταθέσουμε μια συνοπτική και λιτή πρόταση, για να μπορέσουμε να έχουμε ελκυστικότητα και να ξαναδώσουμε την ελπίδα στον κόσμο.
Ακολουθήστε το Agrinio2Day στο Google News
