Τα επόμενα βήματα της Ελλάδας στη Λιβύη: Το ταξίδι Γεραπετρίτη και οι νέες ισορροπίες
Η επίσημη προκήρυξη για την αδειοδότηση θαλάσσιων οικοπέδων νοτίως της Κρήτης επανέφερε με ένταση το ζήτημα των ελληνολιβυκών σχέσεων. Η άμεση αντίδραση της κυβέρνησης της Τρίπολης ήρθε με τυποποιημένο λεξιλόγιο που υπενθυμίζει την τουρκική επιρροή στη χώρα της βόρειας Αφρικής. Η επίκληση του παράνομου τουρκολιβυκού Μνημονίου ως βάση αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων επιβεβαιώνει ότι η Λιβύη παραμένει προσδεδεμένη σε μια ξένη γραμμή πλεύσης που υπονομεύει τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η απάντηση της Αθήνας μέσω πηγών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ήταν ξεκάθαρη. Η Ελλάδα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε αυθαίρετες απαιτήσεις που βασίζονται σε νομικά ανυπόστατα κείμενα.
Η παρουσία του Γεραπετρίτη στη Λιβύη
Η προσεχής επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στη Λιβύη περιλαμβάνει και την Τρίπολη και τη Βεγγάζη. Δεν πρόκειται για συμβολική κίνηση αλλά για στρατηγική επιλογή που καταδεικνύει ότι η Ελλάδα συνομιλεί με όλες τις πλευρές και δεν επιτρέπει να την ετεροκαθορίζουν σχήματα επιρροής τρίτων. Η λιβυκή πραγματικότητα είναι σύνθετη και η Αθήνα επιλέγει να κινηθεί με ψυχραιμία και θεσμική συνέπεια.
Η Τρίπολη διατηρεί διεθνή αναγνώριση αλλά και σαφείς δεσμούς με την Τουρκία τη στιγμή που η στάση της στην υπόθεση των ελληνικών οικοπέδων δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Αντίθετα η Ανατολική Λιβύη στην οποία εδρεύει η Βουλή και το επιτελείο του στρατηγού Χαφτάρ έχει διατηρήσει περισσότερο νηφάλια στάση και δεν έχει μεταβάλει τη θέση της για το παράνομο τουρκολιβυκό Μνημόνιο.
Η επανεμφάνιση της Ελλάδας στη λιβυκή σκακιέρα
Η παρουσία του Έλληνα πρέσβη στη Βεγγάζη και οι πρόσφατες συναντήσεις του με τον πρόεδρο της Βουλής Ακίλα Σάλεχ και κύκλους της Ανατολικής Λιβύης δείχνουν πρόθεση ενεργοποίησης σχέσεων που είχαν «παγώσει» τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι το παράνομο τουρκολιβυκό Μνημόνιο έχει τεθεί εκ νέου σε θεσμικό διάλογο στη Λιβύη με πιθανότητα επαναφοράς του προς κύρωση. Σε αυτό το περιβάλλον η απουσία της Ελλάδας θα λειτουργούσε εις βάρος των εθνικών της θέσεων.
Το ταξίδι Γεραπετρίτη έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό με την ελληνική εξωτερική πολιτική να επιστρέφει σε ένα πεδίο όπου αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό ή καθυστερήσεις.
Η Ελλάδα βέβαια δεν περιορίστηκε σε ρητορική αντίδραση. Η διεθνής δημοσίευση της πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για έρευνες υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης αποτελεί εφαρμοσμένη πολιτική. Με τον Νόμο 4001 του 2011 να ορίζει τη μέση γραμμή ως όριο της ελληνικής ΑΟΖ ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης, η ελληνική πλευρά προχωρά χωρίς να ζητά άδεια.
Το ενδιαφέρον μεγάλων εταιρειών όπως η Chevron επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα της κίνησης. Η αντίδραση της Τρίπολης ήρθε όχι τυχαία λίγες ημέρες μετά. Δεν προκαλεί εντύπωση ότι η ρητορική της ήταν σε απόλυτη συνάφεια με τουρκικά συμφέροντα που πλήττονται από την ελληνική ενεργειακή πρωτοβουλία.
Η επικείμενη παρουσία του Γιώργου Γεραπετρίτη και στις δύο λιβυκές πρωτεύουσες επιχειρεί, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, να στείλει το μήνυμα πως η Ελλάδα συνομιλεί χωρίς διακρίσεις και δεν επιδιώκει ούτε αποκλεισμούς ούτε προτιμήσεις.
newsbomb.gr
Ακολουθήστε το Agrinio2Day στο Google News
