Κερατέα: Η ηρωική νυχτερινή ρίψη νερού από Canadair

Τα τελευταία χρόνια στα μεγάλα πύρινα μέτωπα που καταστρέφουν τον φυσικό πλούτο της χώρας έχουμε παρακολουθήσει πολλές φορές στιγμές ηρωισμού από τις δυνάμεις της πυροσβεστικής τόσο στο έδαφος όσο και από αέρος.

Αυτό, ωστόσο, που έγινε νωρίς το βράδυ της Παρασκευής στην Κερατέα πιθανότατα δεν έχει προηγούμενο. Ο πιλότος ενός Canadair με κίνδυνο της ζωής του κάνει ρίψη νερού στο πύρινο μέτωπο παρά το γεγονός ότι το φως του ήλιου έχει «πέσει».

Η φωτογραφία του φωτορεπόρτερ Γιάννη Λιάκου (InTime) είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστική και αποτυπώνει τόσο τη δυσκολία της στιγμής όσο και τον ηρωισμό του πιλότου.

Ο πιλότος αυτός με κίνδυνο της ζωής του, με δεδομένο πως απαγορεύονται οι ρίψεις αφού έχει δύσει ο ήλιος, κάνει μία τελευταία ρίψη προκειμένου (και με την ελπίδα) να ανακόψει το πύρινο μέτωπο δεδομένου πως όλοι εκείνη την ώρα γνώριζαν πως η νύχτα θα είναι δύσκολη και ουσιαστική βοήθεια για τους πυροσβέστες που επιχειρούν από το έδαφος θα έρθει με το πρώτο φως της ημέρας και αφού τα εναέρια μέσα αρχίσουν ξανά τις ρίψεις.

Γιατί τα εναέρια μέσα δεν κάνουν ρίψεις όταν πέσει το φως του ήλιου
Ο βασικός λόγος που τα εναέρια μέσα της πυροσβεστικής σταματούν τις ρίψεις μόλις πέσει το φως του ήλιου είναι προφανώς η ασφάλεια της πτήσης.

Τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα πετούν σε πολύ χαμηλά ύψη για να είναι αποτελεσματικές οι ρίψεις νερού. Στο σκοτάδι, ο πιλότος δεν μπορεί να εκτιμήσει με ακρίβεια το ανάγλυφο του εδάφους, την απόσταση από εμπόδια (δέντρα, καλώδια υψηλής τάσης, βουνά) και να στοχεύσει με ακρίβεια το σημείο ρίψης.

Οι φωτιές δημιουργούν καπνό και θερμικά ρεύματα που ήδη δυσκολεύουν την πτήση. Στο σκοτάδι, αυτά τα φαινόμενα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα επειδή ο πιλότος δεν μπορεί να τα «δει» και να τα αποφύγει.
Δείτε εδώ το βίντεο:

Τα περισσότερα πυροσβεστικά αεροσκάφη (όπως τα Canadair) και πολλά ελικόπτερα στην Ελλάδα δεν έχουν συστήματα νυχτερινής όρασης ή ειδικά όργανα για ασφαλή χαμηλή πτήση στο σκοτάδι. Τα ελικόπτερα που διαθέτουν τέτοια συστήματα συνήθως επιχειρούν μόνο σε ειδικές αποστολές διάσωσης, όχι σε ρίψεις νερού σε πύρινα μέτωπα.

Η συνεργασία αέρα–εδάφους βασίζεται σε οπτική επικοινωνία και σήματα. Το σκοτάδι δυσκολεύει τον εντοπισμό του προσωπικού και αυξάνει τον κίνδυνο ρίψης σε λάθος σημείο.

Μετά τη δύση του ηλίου, η επικινδυνότητα για το πλήρωμα και το μέσο είναι τόσο αυξημένη που το όφελος της ρίψης δεν αντισταθμίζει τον κίνδυνο. Αυτό, ωστόσο, φαίνεται πως δεν επηρέασε την απόφαση του συγκεκριμένου πιλότου.

reader.gr

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News