Δημήτρης Κουτσούμπας: Η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στον δικό του ανυποχώρητο αγώνα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ

Στην πολύ μαζική πολιτική συγκέντρωση της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας στο Αγρίνιο, με σύνθημα «Οξυγόνο” μας, η πάλη για το δίκιο μας για την ανατροπή!», μίλησε το βράδυ της Πέμπτης ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας,

Ο χώρος του Παπαστράτειου Μεγάρου, γέμισε ασφυκτικά, τόσο στις εσωτερικές του αίθουσες όσο και έξω από αυτό, από εργατικό – λαϊκό κόσμο και νεολαία, που όλο το προηγούμενο διάστημα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων στο νομό, από τις εργατικές κινητοποιήσεις σε διάφορους κλάδους, τα μπλόκα και τις δράσεις των φτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων, μέχρι και την μεγαλειώδη απεργία της 28η Φλεβάρη, όπως και τα συλλαλητήρια που ακολούθησαν.

Ήταν εκεί άνθρωποι που όλη την προηγούμενη περίοδο ήρθαν σε επαφή με το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, τους κομμουνιστές, τόσο μέσα από την μαχητική αυτοτελή πολιτική δράση που άνοιξε η ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας, όσο και μέσα από την παρουσία των κομμουνιστών στο κίνημα, συζητώντας σε χώρους δουλειάς, κατοικίας, μόρφωσης για τα καθημερινά «άγχη» που τους απασχολούν.

Ήταν, επίσης, κόσμος που καθημερινά προβληματίζεται συζητά, θέτει στο επίκεντρο το κεντρικό ερώτημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», αναζητώντας διέξοδο από τα αδιέξοδα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννά πολέμους, φτώχεια, τα εγκλήματα των Τεμπών σε κάθε πτυχή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων.

Και με την παρουσία τους στη συγκέντρωση έδειξαν ότι σήμερα αυτός ο προβληματισμός μπορεί να φέρει γόνιμα για το λαό αποτελέσματα, στο δρόμο του αγώνα και της ανατροπής, μαζί με το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές, απέναντι όχι μόνο στη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και συνολικά στην πολιτική των επιχειρηματικών κερδών που υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση κ.α.), στο αστικό κράτος που είναι επιλεκτικά ανίκανο να ικανοποιήσει τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες.

Το «παρών» έδωσαν ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Σωτήρης Παρίσης, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και ο Νίκος Παπαναστάσης, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.

Το άνοιγμα στη συγκέντρωσης έκανε ο Πάνος Σταθελάκης, γραμματέας της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας, καλωσορίζοντας όλους όσοι έδωσαν το «παρών», καλώντας ταυτόχρονα σε συνέχιση της επαφής και του διαλόγου που πραγματοποιεί η Κομματική Οργάνωση με το λαό της περιοχής.

Ο λαός μίλησε και έδειξε τη δύναμη του

Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα:

Πριν έναν περίπου χρόνο εδώ στο Αγρίνιο, σε μια μεγάλη σύσκεψη με τους μαζικούς φορείς της περιοχής, συζητώντας για τα σοβαρά εργατικά-λαϊκά προβλήματα, για το τι πρέπει να γίνει, πώς θα τα καταφέρουμε και ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ, τονίζαμε τη βαθιά μας πεποίθηση, πως ο λαός έχει τη δύναμη και μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.

Σήμερα, λοιπόν, μπορούμε να συζητάμε όχι θεωρητικά, αλλά με δεδομένο ότι ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι του λαού μας, με τη συγκλονιστική αποφασιστική συμμετοχή του στις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη και τα συλλαλητήρια που ακολούθησαν, αποφάσισε να παρέμβει δυναμικά στις εξελίξεις.

Κι εδώ, στο Αγρίνιο, όπως και σε όλη την Ελλάδα ο λαός μίλησε πολύ δυνατά. Η πλατεία και οι δρόμοι της πόλης αποδείχθηκαν πολύ μικροί για να χωρέσουν τους χιλιάδες λαού και νεολαίας. Ναι, αυτή η πόλη αποδείχτηκε πολύ μικρή για να χωρέσει όλο αυτόν τον κόσμο.

Χιλιάδες απεργοί εργάτες και εργάτριες, υπάλληλοι, βρέθηκαν δίπλα – δίπλα με βιοπαλαιστές αγρότες που κατέβηκαν μαζικά από τα γύρω χωριά, με τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, τις γυναίκες και τη νεολαία της πόλης, τους μαθητές, σχηματίζοντας ένα ορμητικό ποτάμι, που πραγματικά, αν αποφασίσει να συνεχίσει και να το πάει μέχρι τέλους, δεν το σταματάει τίποτα και κανείς!

Οι εργάτες στις οικοδομές, οι εργαζόμενοι στο εμπόριο και στον επισιτισμό, στις μεγάλες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, οι γυναίκες στα συσκευαστήρια που δουλεύουν στους -18 βαθμούς Κελσίου, βρέθηκαν δίπλα – δίπλα με τους μικρούς εμπόρους, τους μαγαζάτορες, τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, επιστήμονες και τους βιοπαλαιστές κτηνοτρόφους, αγρότες, ψαράδες της περιοχής.

Κι αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο αυτής της συγκλονιστικής απεργιακής διαδήλωσης. Γιατί ένωσε αυτή τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Και αυτή η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία μπορεί να ενωθεί σε μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία, να σταθεί απέναντι από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, το κράτος, το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και να τους πάρει όλους αμπάριζα. Έτσι πρέπει να γίνει κι έτσι θα γίνει.

Στις 28 Φλεβάρη, στην πρωτόγνωρη συγκλονιστική διαδήλωση, ο λαός και η νεολαία μίλησαν δυνατά, φωνάζοντας “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”. Απαίτησαν να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι για αυτό το έγκλημα, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.

Η κυβέρνηση συνεχίζει την επιχείρηση συγκάλυψης

Το φυσάει και δεν κρυώνει η κυβέρνηση της ΝΔ που βλέπει ότι πλέον απέναντί της δεν έχει τους εύκολους αντιπάλους της βολικής, συστημικής αντιπολίτευσης των άλλων κομμάτων, αλλά έναν οργανωμένο, θυμωμένο και αποφασισμένο λαό, που ζητάει όχι μόνο απαντήσεις για το έγκλημα, όχι μόνο δικαίωση, αλλά και να μη ζήσει ξανά νέα Τέμπη, τα οποία καθημερινά καραδοκούν σε κάθε πτυχή της ζωής του.

Η κυβέρνηση της ΝΔ θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μη δοθούν αυτές οι απαντήσεις, θα συνεχίσει την επιχείρηση συγκάλυψης.

Απόδειξη; Η μεθόδευση για το κλείσιμο της προανακριτικής για τον Τριαντόπουλο πριν καν αυτή ανοίξει. Γιατί μπορεί να έχει την πλειοψηφία, αλλά γνωρίζει καλά πως στην Προανακριτική μπορούν να εξεταστούν ουσιώδεις μάρτυρες, πολιτικά πρόσωπα και υπηρεσιακοί παράγοντες, αλλά και στοιχεία που προκύπτουν συνεχώς από την έρευνα.

Και με βάση αυτά μπορούν να στοιχειοθετηθούν ποινικές ευθύνες κι άλλων προσώπων, εκτός του Τριαντόπουλου, τόσο για την αλλοίωση του χώρου του εγκλήματος, όσο και για το κύριο έγκλημα, δηλαδή τη σύγκρουση των τρένων, αλλά και την έκρηξη. Αυτό φοβάται η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ας αφήσουν λοιπόν, τα παιχνίδια! Η προανακριτική από τη στιγμή που συγκροτήθηκε οφείλει να ολοκληρώσει το έργο της. Αυτό ακριβώς δεν θέλει η κυβέρνηση της ΝΔ γι’ αυτό μεθοδεύει το κλείσιμό της.

Ο περήφανος λαός έχει φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση

Η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Και εκεί την έχει φέρει αυτός ο περήφανος λαός που ξεχύθηκε στους δρόμους μαζί με τα παιδιά του και για τα παιδιά του για να φωνάξει “Τέρμα ως εδώ”.

Ως εδώ με τα εργοδοτικά εγκλήματα που φτάσαμε να μετράμε καθημερινά νεκρούς στους χώρους δουλειάς.

Ως εδώ με την ένταση της εκμετάλλευσης. Τους μισθούς πείνας, την ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων, την εργασιακή ζούγκλα κατά παραγγελία της εργοδοσίας.

Ως εδώ με τη λεηλασία στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, που πνίγονται στα χρέη και απειλούνται μόνιμα με λουκέτο.

Ως εδώ με το ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς που προσπαθεί να επιβιώσει κόντρα σε θεούς και δαίμονες του υψηλού κόστους παραγωγής, της ΚΑΠ, των μεγαλεμπόρων.

Ως εδώ με το τσάκισμα του εισοδήματος από την ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στο ρεύμα, στα καύσιμα, τους φόρους.

Ως εδώ με την παντελή έλλειψη οποιουδήποτε μέτρου πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού από τις φυσικές – και όχι μόνο – καταστροφές.

Ως εδώ με την εγκατάλειψη της δημόσιας υγείας για να τα κονομάνε τα κοράκια της ιδιωτικής.

Ως εδώ με την υποβάθμιση της παιδείας για τα παιδιά μας που μετατρέπει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα, για όποιον γονιό έχει να πληρώνει.

Αυτά τα αμέτρητα “τέρμα ως εδώ” έβγαλαν στο δρόμο το λαό μας.

Αυτά τα «ως εδώ» λοιπόν, είναι που οδηγούν όλο και περισσότερους να συνειδητοποιούν τη βαρβαρότητα αυτού του συστήματος, που έχει όνομα, είναι ο καπιταλισμός.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο Μητσοτάκης είναι πράγματι σε δύσκολη θέση. Κι αυτό δεν αλλάζει ούτε με τα “κούφια” λόγια περί “επανεκκίνησης” της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής – λες και σταμάτησε ποτέ αυτή – ούτε με την ανακύκλωση προσώπων στον ανασχηματισμό, ούτε μετά τις παραιτήσεις με τον ανασχηματισμό του ανασχηματισμού.

Γιατί, βλέπετε, υπάρχουν και κάποιοι τεχνοκράτες που επιλέγονται ως υπουργοί όμως δεν έχουν μάθει να διατυπώνουν τις θέσεις τους με τον πολιτικάντικο τρόπο των υπολοίπων, και έτσι γίνονται «μαρτυριάρηδες» σχετικά με αυτά που σκέφτεται και δρομολογεί συνολικά η κυβέρνηση, τόσο με τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όσο και με τη διχοτομική “λύση” των δύο συνιστώντων κρατών στην Κύπρο.

Βρίσκονται σε δύσκολη θέση κι αυτό δεν αλλάζει, με το Μητσοτάκη να παίρνει σβάρνα τα Υπουργεία, λέγοντας πάλι τα γνωστά και χιλιοειπωμένα, ότι πρέπει «ο λαός να περιμένει», «να κάνει λίγη υπομονή τώρα που πήραμε και την επενδυτική βαθμίδα από άλλον έναν οίκο αξιολόγησης γιατί όπου να’ ναι θα δει τα αποτελέσματα στην τσέπη του με τις μειώσεις φόρων, τις αυξήσεις στους μισθούς» και άλλα τέτοια…

Μα, 6 χρόνια αυτά λέτε κ. Μητσοτάκη! 6 χρόνια μας παρουσιάζετε επιτυχίες και ευημερούντες δείκτες που αφορούν μονάχα τα κέρδη των μεγάλων ομίλων και τον λαό τον έχετε τσακίσει στους φόρους, πότε με τον ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους και πότε με τα τεκμήρια που βάζουν τη θηλιά στον λαιμό των αυτοαπασχολουμένων επαγγελματιών.

Τους μισθούς τούς έχετε παγωμένους εκεί που ήταν το 2011, αφού έχετε δώσει, κι εσείς και οι προηγούμενοι, όλα τα εργαλεία στην εργοδοσία για να μην υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Τι να περιμένει πια κανείς από εσάς, όπως και τι να περιμένει από κάθε κυβέρνηση που θα έχει τον ίδιο στόχο, δηλαδή την καπιταλιστική ανάπτυξη, την ανάπτυξη για τους λίγους επενδυτές;

Τίποτα απολύτως. Αντίθετα, έχει να περιμένει πάρα πολλά από τον δικό του ανυποχώρητο αγώνα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ παντού.

Και η συγκεκριμένη περίοδος είναι κρίσιμη ως προς αυτό.

Τώρα που τα σωματεία σε όλη τη χώρα βρίσκονται σε διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων, συσκέψεων και άλλων αγωνιστικών πρωτοβουλιών, δίνοντας νέα ώθηση στην οργάνωση της εργατικής – λαϊκής διεκδίκησης.

Αυτή η αγωνιστική κλιμάκωση, με ορόσημο τη νέα γενική πανεργατική απεργία στις 9 Απρίλη, περνάει από κάθε χώρο δουλειάς και νεολαίας και μπορεί να ματαιώσει κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει την “ατζέντα”. Για να “μαζευτεί ο δρόμος”, όπως λένε τα διάφορα επιτελεία της.

Αυτός είναι ο καημός τους! Να “μαζευτεί ο δρόμος”, γιατί δεν είναι λίγο πράγμα περισσότεροι από 1 στους 2, δηλαδή εκατομμύρια λαού, να λένε ότι έχουν συμμετάσχει όλο αυτό το διάστημα, με τον ένα ή άλλο τρόπο στις κινητοποιήσεις. Χώρια που οι νέοι μας, κυρίως οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουν τη δική τους ξεχωριστή συμμετοχή και συμβολή.

Και ο καημός των κυβερνώντων είναι, λέει, να αποκαταστήσουν δήθεν την “εμπιστοσύνη του λαού στη δικαιοσύνη και τους θεσμούς”!

Γι’ αυτό, άλλωστε, την κατηγορούν και τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους σαν πιο κατάλληλους και έχοντες την “τεχνογνωσία” γι’ αυτό.

Την ίδια αποστολή, άλλωστε, έχουν αναλάβει εξόφθαλμα πια οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Κάτι που φάνηκε και τις τελευταίες βδομάδες. Όταν στη ΓΣΕΕ και σε μεγάλα Εργατικά Κέντρα προσπαθούσαν να υπονομεύσουν την απεργία, να απονευρώσουν και να χειραγωγήσουν τα αιτήματα και τα συνθήματά της, να κρατήσουν στο απυρόβλητο τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος της.

Φάνηκε και στο πρόσφατο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, του δεύτερου μεγαλύτερου της χώρας, εκεί όπου – την ώρα μάλιστα που τα κόμματά τους κοκορομαχούσαν στη Βουλή – αυτοί μια χαρά τα βρήκαν για να αποτρέψουν την κατάκτηση της πρώτης θέσης από τη συνδικαλιστική παράταξη που συμμετέχουν οι κομμουνιστές. Δεν κατάφεραν όμως να αποτρέψουν την τεράστια άνοδό της, από το 25 στο 32%.

Ξέρουμε ότι τέτοιες συμμαχίες σε αντιΠΑΜΕ και αντιΚΚΕ μπλοκ, στο όνομα του δήθεν “ακηδεμόνευτου” και “ακομμάτιστου” συνδικαλισμού, θα δούμε κι άλλες το επόμενο διάστημα. Γιατί ο συσχετισμός στο εργατικό κίνημα – ίσως αργά και βασανιστικά – πάντως αλλάζει και είναι λογικό διάφοροι να αγχώνονται…

Να μπει πιο επιθετικά στο στόχαστρο το καπιταλιστικό κέρδος

Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα να μπουν ακόμα πιο επιθετικά στο στόχαστρο η επιχειρηματική δράση και το καπιταλιστικό κέρδος, που αποτελούν το μεγάλο εμπόδιο για να ικανοποιούνται οι ανάγκες των εργαζομένων.

Κι αυτό το εμπόδιο συναντά ο εργάτης, παντού στη ζωή του: Στις συγκοινωνίες και στις υποδομές – ρημαδιό, στην εμπορευματοποιημένη υγεία και παιδεία, στη δουλειά – λάστιχο, στους χώρους δουλειάς – πραγματικές καρμανιόλες.

Αυτή τη μεγάλη αλήθεια προσπαθούν να κρύψουν τα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης με την άσφαιρη κριτική τους στην κυβέρνηση, γιατί όλοι μαζί, με μοιρασμένους ρόλους, θέλουν να παραπλανούν τον λαό, να τον κρατάνε στον ρόλο του θεατή των εξελίξεων.

Θα τους καμαρώσατε – όσοι είχατε τον χρόνο και το κουράγιο – και στις πρόσφατες κοινοβουλευτικές διαδικασίες που είχαν για αντικείμενό τους το έγκλημα των Τεμπών…

Εκεί που, ενώ ο λαός και η νεολαία περιμένουν ουσιαστικές απαντήσεις για το τι έφταιξε και ποιοι είναι οι υπαίτιοι, τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο, εκείνοι έστησαν κανονικό διαγωνισμό για το ποιος είναι πιο αυθεντικός υπερασπιστής των θεσμών αυτού του σάπιου, εκμεταλλευτικού συστήματος που βάζει τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη ζωή.

Δηλαδή, του διεφθαρμένου σημερινού κράτους, που πότε το βαφτίζουν “επιτελικό” και πότε “κράτος δικαίου”, αλλά πάντα είναι το ίδιο καπιταλιστικό κράτος της αδικίας.

Είναι το ίδιο εχθρικό για το λαό κράτος, που άφησε τον ΟΣΕ υποστελεχωμένο και χωρίς χρηματοδότηση, που δεν ολοκλήρωσε καμία από τις συμβάσεις για τα απαραίτητα συστήματα ασφαλείας και προχώρησε και στην ιδιωτικοποίησή του.

Η κυβέρνηση και η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κομμάτια του έστησαν διαγωνισμό για το ποιος είναι ο πιο αυθεντικός υπερασπιστής της ΕΕ των λόμπι και των μονοπωλίων, από την οποία, ο ένας κατηγορεί τον άλλον ότι δήθεν μας απομακρύνει, ενώ το πρόβλημα είναι, πως όλοι τους μας χώνουν, όλο και πιο βαθιά στις αντιλαϊκές της κατευθύνσεις.

Μας χώνουν πιο βαθιά στις αντεργατικές οδηγίες της ΕΕ για τον εργάσιμο χρόνο, την Κοινή Αγροτική Πολιτική, την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την “πράσινη” μετάβαση και τα χρηματιστήρια ενέργειας και πλέον στη στροφή στην πολεμική οικονομία.

Και δεν ντρέπονταν να τα λένε αυτά, όταν κατεύθυνση της ΕΕ ήταν και η “απελευθέρωση” των σιδηροδρόμων, που όλοι τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, υλοποίησαν και έτσι φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση και στο έγκλημα των Τεμπών.

Η βολική αντιπολίτευση δεν θέλει να μπει στο στόχαστρο το πραγματικό πρόβλημα

Πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα τα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης. Δεν λένε κουβέντα για τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών, γιατί κανείς δεν θέλει να βρεθεί στο στόχαστρο του λαού το πραγματικό πρόβλημα, το ίδιο το σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους.

Γι’ αυτό είναι βολική για τη ΝΔ η αντιπολίτευση των άλλων. Τόσο βολική, που όλοι τους απολαμβάνουν δυσανάλογη προβολή σε σχέση με την απήχησή τους στην κοινωνία.

Όπως τα στελέχη των κομμάτων που κυβέρνησαν, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς που έχουν μόνιμο στασίδι σε μέσα ενημέρωσης. Θα πει κάποιος λογικό, μπας και καταφέρουν να ανασυγκροτήσουν με αξιώσεις έναν σοσιαλδημοκρατικό συστημικό πόλο, το οποίο επιδιώκουν. Γιατί το παιχνίδι του αστικού πολιτικού συστήματος συνήθως χρειάζεται δύο για να εγκλωβίζουν εναλλάξ τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Βέβαια, γι’ αυτή τη δουλειά έχουν και την κυρία της Πλεύσης, η οποία μετά από όσα είπε για το κόμμα της που “δεν είναι λέει κόμμα, γιατί δεν της αρέσουν τα κόμματα, δεν τα αντέχει”, την βλέπουμε να σπάει κάθε ρεκόρ προβολής από τα ίδια τα μέσα του συστήματος.

Βέβαια, στέλεχος κόμματος ήταν και η ίδια στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν αυτός συγκυβερνούσε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, που κι αυτοί κόμμα ήταν.

Έλεος πια με το δούλεμα. Αλλά πίσω από το δούλεμα, κρύβεται και ένας βαθύς συντηρητισμός, για να μην πούμε μαύρη αντίδραση.

Θυμάται ο λαός μας ποιοι ήταν στην ιστορία αυτής της χώρας αυτοί που “δεν άντεχαν τα κόμματα” και τα έβαλαν “στον γύψο” για να πάρουν οι ίδιοι πάνω τους, χωρίς πολλά-πολλά και χωρίς χρονοτριβές, τη βρώμικη δουλειά του συστήματος, τσακίζοντας τον λαό και το κίνημά του…

Θυμάται και τους χρυσαυγίτες να μιλάνε γενικώς κατά των κομμάτων, των “πολιτικών” και “των 300 της Βουλής”, για να ξεπλύνουν αυτούς που σήκωναν το χεράκι τους και ψήφιζαν τα μνημόνια.

Κάτι παρόμοια ακούγαμε πρόσφατα και από ένα άλλο διάττοντα αστέρα του συστήματος που τώρα μάλλον τον απέσυραν κι αυτόν, τον Κασσελάκη του “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια”, που έλεγε ότι επικοινωνεί με τον λαό “αδιαμεσολάβητα”.

Ο ηγέτης-μεσσίας και ο λαός του, δηλαδή…

Έτσι τώρα και η Κωνσταντοπούλου, υπόσχεται ότι με τις νομικές της γνώσεις και με τις αγορεύσεις της στη Βουλή και στα δικαστήρια, σαν μεσσίας θα επιβάλει την τιμωρία κάποιων ενόχων, αλλά τα επόμενα εγκλήματα, όπως και να ‘χει, θα θεωρούνται δεδομένα, γιατί την πολιτική που τα γεννά, δεν την αγγίζει κανείς τους και καμιά τους…

Θανάσιμος κίνδυνος για το λαό από την πολεμική εμπλοκή

Ναι φίλες και φίλοι, κανείς τους δεν θέλει να βρεθεί στο στόχαστρο του λαού το σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους.

Είναι άραγε τυχαίο ότι τα ζητήματα της εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και σχεδιασμούς απουσιάζουν από την πολιτική αντιπαράθεσή τους;

Γιατί όλοι θέλουν να κρύψουν, πως το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους είναι που γεννά τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους, στους οποίους η χώρα μας είναι μπλεγμένη, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και συν-ευθύνη των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Και αυτή η εμπλοκή, συνιστά ΚΑΙ τεράστιο κόστος ΚΑΙ θανάσιμο κίνδυνο για τον λαό, ΣΗΜΕΡΑ και όχι κάποια στιγμή στο μέλλον.

Μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη», ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα έχει μετατραπεί σε «ΝΑΤΟ εξπρές», με δρομολόγια που κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνουν ή τι θα κουβαλάνε, πολλαπλασιάζονται και οι λόγοι για να δυναμώσει το αγωνιστικό μέτωπό απέναντι στην πολεμική εμπλοκή, στη στροφή στην πολεμική οικονομία και στους εξοπλισμούς.

Σήμερα, ο ελληνικός και οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης φορτώνονται με νέες τεράστιες θυσίες για να «βγουν» τα 800 δισ. που αποφάσισε η ΕΕ για τον πολεμικό εξοπλισμό.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που έχουν να κερδίσουν και μάλιστα πολλά από τη στροφή στην πολεμική οικονομία. Έχουν βγάλει ήδη και ακονίζουν τα μαχαιροπίρουνα, για το φαγοπότι…

Μάλιστα, κάποιοι μεγαλοεπιχειρηματίες κάνουν και δημόσιες τοποθετήσεις, ζητώντας να έρθει όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι από αυτά τα εξοπλιστικά “πακέτα” στην ελληνική βιομηχανία.

Να αξιοποιούνται δηλαδή το εργατικό, το επιστημονικό δυναμικό και οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, όπως θα έπρεπε, αλλά για την καταστροφή και τον θάνατο που φέρνει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος.

Όπως καταστροφή και θάνατο έφεραν και τα νέα αποτρόπαια εγκλήματα του κράτους – δολοφόνου του Ισραήλ στη Γάζα, με πάνω από 400 νεκρούς μέσα σε μια μέρα την Τρίτη, που έγιναν με την πλήρη κάλυψη των συμμάχων τους, των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα που αυτές, βομβάρδιζαν την Υεμένη, στοχεύοντας και στο Ιράν και έβαζαν και οι δύο μαζί ξανά φωτιά στη Μέση Ανατολή, ενώ συνεχίζονται τα εγκλήματα των συμμάχων τους τζιχαντιστών στη Συρία.

Άλλωστε ο – “ειρηνοποιός” σύμφωνα με τον Βελόπουλο και τη Λατινοπούλου – Τραμπ, είχε επί της ουσίας προαναγγείλει τη νέα σφαγή στη Γάζα…

Έχουν πέσει πλέον για τα καλά οι μάσκες και έχουν ξεφτίσει όλα τα προσχήματα περί “αυτοάμυνας” που αναπαρήγαγε ξεδιάντροπα και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και άλλα κόμματα.

ΗΠΑ, Ισραήλ και ΕΕ θέλουν να ενταφιάσουν οριστικά το δίκαιο αίτημα των Παλαιστινίων να αποκτήσουν τη δική τους πατρίδα, γιατί αυτό απαιτεί η χάραξη των εμπορικών δρόμων που αυτοί προκρίνουν, ανταγωνιστικά προς τον κινεζικό.

Επιβεβαιώνεται, όμως, και με αυτόν τον τραγικό τρόπο, ότι ακόμα και οι συμφωνίες με την υπογραφή των ιμπεριαλιστών, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, όχι μόνο δεν εγγυώνται την ειρήνη και την ασφάλεια στους λαούς, αλλά στρώνουν τον δρόμο για τον επόμενο γύρο των συγκρούσεων.

Το λέμε αυτό, γιατί έχει ενταθεί η συζήτηση γύρω από μια ενδεχόμενη συμφωνία “ειρήνευσης” και για την Ουκρανία, αλλά και για το τι θα ακολουθήσει.

Μάλιστα, κυβερνητικοί βουλευτές και άλλα παπαγαλάκια έχουν αρχίσει να “κελαηδούν”, δείχνοντας ότι μάλλον υπάρχει ειλημμένη απόφαση για συμμετοχή της Ελλάδας στη “συμμαχία των προθύμων” που ετοιμάζει η ΕΕ για την αποστολή εκεί στρατευμάτων.

Ξεκαθαρίζουμε ότι ο ελληνικός λαός και η νεολαία του, δεν πρόκειται να δεχτούν την αποστολή στρατευμένων νέων και αξιωματικών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Ουκρανία, όποιο πρόσχημα και αν επινοήσουν, είτε είναι για το ελληνικό στοιχείο της Ουκρανίας, είτε για το τι κάνει η Τουρκία, είτε ότι πρόκειται για δήθεν ειρηνευτική αποστολή.

Κανένας δεν πρέπει να τους πιστέψει. Όπως, έχει αποδειχθεί ψέμα, και ό,τι έχουν πει μέχρι σήμερα. Το ίδιο ισχύει και τώρα.

Ο πραγματικός λόγος για αυτά τα νέα επικίνδυνα σχέδια, είναι ότι τμήματα της ελληνικής άρχουσας τάξης έχουν βάλει στο μάτι και θέλουν να συμμετάσχουν στη λεία της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας για τα αδηφάγα κέρδη τους, βάζοντας σε κίνδυνο Έλληνες πολίτες και στρατιωτικούς.

Να δυναμώσει η οργανωμένη πάλη ενάντια στα σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ

Ο ελληνικός λαός, οι άλλοι λαοί, βρίσκονται μπροστά στο μεγάλο δίλημμα: Θα αποδεχτούν αυτήν την επικίνδυνη πολιτική και τις συνέπειές της, που γίνονται όλο και πιο επώδυνες ή θα δυναμώσουν το μόνο αντίπαλο δέος σ’ αυτήν την πολιτική, που είναι η οργανωμένη πάλη ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και την ελληνική εμπλοκή;

Και για την περιοχή που βρισκόμαστε, την Δυτική Ελλάδα αυτό σημαίνει πως το ανθρώπινο ποτάμι που διαδήλωσε για το έγκλημα των Τεμπών, πρέπει να διαδηλώσει και για:

-Να κλείσουν οι βάσεις στο Άκτιο, στην Ανδραβίδα, στον Άραξο.

-Να μην φιλοξενηθούν ΝΑΤΟϊκά πλοία στο Πλατυγιάλι.

-Να μην βρεθεί κανένας φαντάρος ή αξιωματικός εκτός συνόρων.

Ο λαός να αντιτάξει το δικό του μέτωπο

Η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται στα διάφορα συστημικά “μέτωπα”, όπως κι αν τα ονομάζουν, προοδευτικά ή αλλιώς. Βρίσκεται στο μέτωπο που διαμορφώνουν σήμερα, μέσα στον αγώνα, οι εργαζόμενοι με τους φυσικούς τους συμμάχους: Τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, τις γυναίκες.

Βρίσκεται στους ενιαίους, αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης που χρειάζεται αυτό το μέτωπο να διαμορφώνει και να υιοθετεί. Στα πανελλαδικά χαρακτηριστικά που πρέπει να αποκτήσει. Μέχρι τελικά να σαρώσει εξ ολοκλήρου το σημερινό σάπιο σύστημα και να ανοίξει έναν διαφορετικό, ελπιδοφόρο δρόμο για τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους.

Και εδώ, σε αυτό το μέτωπο, σε αυτόν τον δρόμο, θα συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ.

902.gr

Ακολουθήστε το Agrinio2Day  στο Google News